De Ferry naar Valdez

25 juli Lange donkere tunnel en de Ferry

Weer een B&B achter ons laten en verder trekken.
De route naar Whittier is prachtig! Alaska is gewoon een groot natuur gebied. Stedenbouw zijn wij nog niet tegen gekomen. Je rijdt door bossen en langs wilde rivieren of stroompjes. Bergen die je voor, achter je of naast je ziet. Je ziet of groene bergen of gletsjers, het is gewoon geen moment hetzelfde. De Amerikanen die hier wonen hebben geen geschiedenis die verder gaat dan ongeveer 1867. De Amerikanen hebben Alaska toen van de Russen gekocht voor 7,2 miljoen dollar gekocht. De Russen dachten dat het niets waard was, maar het gebied zit vol met grondstoffen en ooit eens goud.
De geschiedenis van Alaska behoort aan de oorspronkelijke bewoners, de Eskimo’s oftewel de Inuit.

De Amerikaanse Alaskanen zijn veelal stoere mannen met lange baarden, geruite shirts en zij vissen vooral graag of jagen.
Het zijn mensen die buiten leven en deze 15 graden als zomer ervaren.
Alles is hier van hout, je zal geen huis van steen tegenkomen. Alles is letterlijk ‘natuur’ en van de natuur.

Onderweg naar Whittier kom je heel wat prachtige uitkijkpunten tegen. Helaas ook veel uitkijkpunten die er al jaren zijn en dus allemaal hoge struiken en bomen hebben staan, waardoor je dus niets meer ziet…. Onderweg moet je dus keuzes maken, wat ga je wel bekijken en wat niet en dat is lastig……maak maar eens een keuze. Eigenlijk wil je van elke vierkante meter een foto maken.

Voor je bij Whittier aankomt moet je door een toltunnel. Het is maar 1 baan. Dus beide richtingen gaan om de beurt. Het verkeer moet zijn opstellen in rijen en het is nu best druk met al die campers.. Gelukkig hadden wij de tijd ruim genomen, want dit wisten wij niet. En dan gaat er ook nog eens af en toe een trein door die tunnel en dan kunnen geen van beide richtingen rijden. In de tunnel loopt dus ook in de rijstrook een spoorbaan.. heeeeeel apart..
Het is een hele lange tunnel, er kwam geen eind aan…. Donker en smal…ik vond het niets..
Ik denk dan alleen maar “stel dat je hier opeens pech krijgt…”

Uit de tunnel rijd je praktisch meteen Whittier in naar de Ferry.
Meteen ingecheckt en op de boot. Een overtocht van 6,5 uur. Regenachtig op de eerste helft, maar wat ongelooflijk mooi. De overtocht gaat door een van de bekendste natuurgebieden van Alaska , De prince William Sound. Gletsjers, enorme Fjorden overal om je heen en veel wildlife zoals zeehonden, dolfijnen, walvissen en orca’s. Helaas stopt een ferry niet als er iets gezien wordt en moet je verdraaid snel zijn.. dat lukte alleen bij de zeehonden.. walvissen zoals de orca en dolfijnen poseren nu eenmaal niet. Dus elke keer als er geroepen werd ‘daar, ‘daar’ vloog ik met mijn camera naar buiten. Zonder geluk…..Jammer, maar morgen een nieuwe laatste kans.
Uiteindelijk ben ik veel buiten gebleven en op het dek blijven staan. Flink koud, maar wel enorm genoten van de omgeving. Onze aarde is zo verdraaid mooi!!

Wij waren om 20.00 uur in het Glacier hotel in Valdez. Alles is hier duur, overnachten ook, maar het ziet er echt niet uit zoals je zou hopen voor die prijs. De prijs voor een standaard hotelkamer is voor onze begrippen beslist niet in verhouding tot de kwaliteit. Zo betaal je 155 dollar per nacht (via booking.com) voor een kamer die in Nederland qua uiterlijk en kwaliteit overeenkomt met onze goedkoopste hotels. De kamer ruikt muf, alles is oud en versleten en het ontbijt staat klaar in warme stoven en er liggen papieren bordjes en plastic bestek. Het hotel is gelegen aan de doorgaande weg en de gasten boven je lijken een dansfeestje te geven.
Ook de B&B’s zijn niet goedkoop, maar over het algemeen verzorgder en gezelliger.

De mensen zijn enorm vriendelijk en open. Vragen veel en zijn nieuwsgierig naar waar je vandaan komt. Men denkt vaak dat wij uit Scandinavie komen. Nederland vinden zij geweldig en heel vaak horen wij er achteraan..”The Netherlands didn’t play in the soccer championship, didn’t they?”…. “No they diddn’t” is dan het enige antwoord.
Zo vroeg ik in een restaurant waar allemaal vlaggen hingen van over de hele wereld waar onze vlag was. En ja hoor daar kwam het antwoord… “These are the flags from the Championships….the Netherlands didn’t play…..” ..”No, they didn’t…”

Alles is hier in Alaska eenvoudig, niets is overdreven. De huizen zijn sober en tuinen kennen zij niet. Er is totaal geen tierelantijn zoals wij wel in Amerika zagen. Soms zie je wat bloempotjes bij een huis staan.
Zelfs als je wil eten moet je genoegen nemen met een restaurant waarin met rood en geel licht flikkert ‘open’. Een pizza in een restaurant heeft hier drie maten en de medium size is dan nog altijd 23 USD oftewel 20 euro! Je kan ook gewoon gezellig tussen de ‘locals’ zitten en hetzelfde portie vis met friet eten. Dan ga je niet op zoek naar bestek, maar dit eet je hier gewoon met je handen. Heerlijk! Dat is vakantie. Opgaan in je omgeving en je verwonderen, je verbazen, genieten en bewonderen.