Blauwe Gletsjers

Gletsjer boottocht (24 juli)

Mijn neus nog altijd wat gezwollen en blauw en de eigenaresse van de B&B vroeg wat er gebeurd was. Ik heb maar meteen gezegd “I had a good fight with a bear…” , nog altijd beter dan zeggen dat je over een wortelstronkje bent gestruikeld uit angst voor beren ;)
Uiteindelijk moest zij wel lachen om het verhaal en waarschuwde zij mij voor capriolen op de boot. Toch aardig. Zij draaide helemaal bij.

In Nederland code oranje begrepen wij voor het hete weer. Grappig, wij Nederlanders lopen vandaag in laagjes gekleed naar de boot. Het regent hier en het is 14 graden en dan zijn wij nog niet eens op de oceaan :)

Voor wij naar de boot gingen nog even als ‘semi’ Amerikanen een koffie gehaald bij de Starbucks. Een heerlijk begin van de dag. Met de koffie in de hand vlug naar de boot. Deze keer een grote boot, er zouden 180 passagiers zijn.
Bij aankomst zwommen er van die grappige zee-otters in het water. Harbour otters worden zij genoemd. Eentje was met markers aan zijn voeten gemarkeerd, geen idee waarom.

Wij hebben heel bewust niet het buffet aan boord gereserveerd en dit bleek een erg goed besluit achteraf. Want niemand eet graag in een omgeving waarin ruim 80 mensen zeeziek zijn en overboord hangen. Na gisteren voelde ik de bui al hangen. Misschien zouden wij zelf zeeziek worden, maar zeker mensen om ons heen en dan wil je geen gebruik maken van een vet buffet.

Het was een ruige oversteek over een stukje Golf van Alaska. Het leek wel een rollercoaster. Sommige kinderen waren bang en je kon echt niet lopen, soms al nauwelijks blijven zitten. Forse golven…en gek genoeg vond ik het leuk. Held dat ik was, want het was een grote boot en je zat heerlijk binnen. Maar er vielen mensen bij bosjes om qua zeeziek zijn…. De meest stoere kerels hingen over de reling. Er werden door de medewerkers heel wat spuugzakjes uitgedeeld.

Vlak voor wij de golven in gingen had John voor mij een warme chocolademelk geregeld (koud hier hoor met 14 graden) met slagroom. Op dat moment kwamen de golven. Hoe ging ik die beker in toom houden? Een Amerikaan moest lachen en riep nog “That’s an challenge!”. Het ging goed! De golven duurden een minuut of 20 en toen werd het rustig. Gek genoeg blijf ik wel overeind bij zulke golven en niet als ik in een bos een strookje ontmoet..

Tijdens de tocht hebben wij 2 walvissen gezien, helaas alleen van een afstand. Wij zijn door fjorden heen gevaren naar drie prachtige gletsjers.
De gletsjers zijn echt blauw!! Dit heeft te maken met sneeuwvlokken die op een gletsjer vallen en samengeperst worden tot een onderdeel van de gletsjer. Tijdens de reis afwaarts van de gletsjer worde alle luchtbellen eruit geperst en neemt de grootte van ijskristallen toe zodat ze helderder worden. (dit is een stukje wikipedia uitleg )

Op de terugreis gingen wij weer door de golven en ja hoor daar ging de massa weer en dit keer tijdens het toetjes buffet. Vervolgens werd er om geroepen dat iedereen nog een keer mocht komen halen want er was zoveel over…..

Jammer dat het regenachtig was, maar de gletsjers waren echt super mooi!

ps de kaart hieronder klopt niet en is niet bij te stellen.... wij zaten in Seward Alaska