Goudzoekers en machtige Glaciers

Het was een lange dag/ nacht qua reis. Wij zouden om 12.50 uur vertrekken, maar er waren nog al wat check’s richting Amerika. Schiphol zelf was erg rustig maar wat waren en veel controles. Grappig genoeg werd niet ik, maar John voor de controle eruit gepikt. Hij moest apart komen en alles werd na gekeken. Hij had ssss op zijn baardig kaart en dat betekent dat je een controle krijgt. Wij mochten daardoor wel als eersten boarden…;)

De eerste vlucht was erg luxe qua stoelen en eigen filmkanalen, maar het personeel was niet bepaald vriendelijk of gezellig tijdens deze lange vlucht….. een van de stewardessen was zo groot dat ze enorm autoritair en arrogant overkwam en vooral erg chagrijnig. Niks kon met een glimlach of een vriendelijk woord. Uiteindelijk stond ze ook achter de trolly met eten uitgebreid te geeuwen en zich uit te rekken. Het was tegelijkertijd te komisch en te onwerkelijk voor woorden. Het vliegtuig is niet bepaald hoog en het pad niet breed en dan staat er zo'n grote vrouw te geeuwen en zich uitgebreid uit te rekken... Dat zie ik niet gebeuren bij de Nederlandse stewardessen. Ze had een zus van Trump kunnen zijn :) ...serieus!

Wij kwamen na 18 uur vliegen en een tussenstop in Mineapolis, aan in Anchorage. De huurauto maar meteen opgehaald i.p.v. de volgende dag. Een mooie Chevy met een beer op de kentekenplaat. Het hotel/motel was wat wij konden verwachten voor deze prijs. Een beetje vergelijkbaar met de Formule1 hotels in Frankrijk. Maar wat een gezellig en vriendelijk personeel! Na de lange reis zijn wij meteen in slaap gevallen. ‘Total los’.. Het wordt hier nauwelijks donker… wat schemerig om 1 uur ’s nachts. Ook hier is het te warm voor de tijd van het jaar, dus tot op heden boffen wij met 21 graden. Maar wat zijn de mensen hier overal hartelijk en behulpzaam. "Hi guys how are you? " Zelfs bij de tol!!

Vanmorgen zijn wij vroeg vertrokken richting Kenai. Het hier zo mooi….
Allereerst onderweg gestopt bij Crow Creek mine. Een plaatsje waar je nog altijd naar goud kunt zoeken in de stromende beek. Wat ook door veel mensen vandaag met een ijzeren schaal werd gedaan. Tijdens de jaren 40-45 werden er nog goudklompen gevond zo groot als eieren, maar nu zijn dat kleine kiezeltjes. In dit plaatsje is nog alles in de oude stijl.

Vervolgens naar de Glacier bij Portage lake. Onderweg wat korte wandelingen gedaan en een paar keer verkeerd gereden…. Maar uiteindelijk gevonden en besloten om ook hier even een boottochtje van een uur te maken. Het ijs kalft overal af. Het water is echt ijs en ijs koud. In dit water, in het meer van de Glacier kunnen ook geen vissen leven. Het bevat te veel mineralen van de Glacier. Ook onderwater bestaat de berg nog grotendeels uit ijs. Dat is heel vreemd om te horen. Ik weet dat 90% onder water zit van de berg en 10% erboven, maar dat dit vooral ook ijs is….

Na deze tocht wilden wij op tijd in de B&B zijn… maar ik viel in slaap en John pakte een verkeerde afslag wat ons meer dan een uur kostte. Hij moet op Highway 1 blijven, maar ging naar de 9… Tja…

Maar we zijn er en hebben weer WiFi!!! Hele aardige mensen, alleen schiet hij op beren. Hij heeft aardig wat velletjes hangen. Er blijkt een overschot aan beren en de populatie Mooses vermindert hierdoor want de jongen worden gepakt… Volgens mij is dat echt niet de zwarte beer, maar de Grizzley. Toch zie ik zwarte vellen hangen… Wij mochten een kamer kiezen en dus toch maar de kamer gekozen zonder velletjes..;)