Gekidnapte bergen

6 augustus en 7 augustus Lake Louise

Wij hadden een geweldige overnachting in deze B&B verstopt in de bossen. Voordat wij vertrokken nog een lang en hartelijk afscheid na een geweldig ontbijt. Enorm leuke mensen en zo betrokken.
Voordat wij naar ons volgende adres gingen zijn wij nog even teruggereden naar Wrangell -St Elias NP naar het bezoekerscentrum. Wij wilden wat meer informatie over het park en een wandeling met een ginds doen.

De wandeling met de gids was erg leuk en heel erg interessant. De gids was super enthousiast, wat je noemt een erg blij ei en zij vertelde erg veel over de soorten bessen die erg groeien op dit moment voor de beren, over de paddenstoelen en de overige vegetatie in Alaska. Maar ook over het wildlife waarbij uiteraard de eekhoorntjes en hoe zij leven (voor mij was het hele verhaal een openbaring). Zij maken nesten in de bomen en in planten die als parasiet aan de bomen groeien. Deze planten zijn er ontstaan doordat de eekhoorntjes met bessen tegen de stam omhooglopen en dit zaad ontwikkelt zich. Die planten aan de bomen (ik dacht dat het dorre bladeren waren) noemen ze de ‘witches broom’, geweldig dat past bij mij.
Er is al lopende en onderweg ook veel verteld over de huidige bewoners, de Eskimo’s en over de veranderingen van het klimaat. Heel boeiend allemaal.

In het bezoekerscentrum waren er ook buisjes met de ontwikkeling van de zalmeitjes, maar ook van alles over het wildlife in Alaska. Wij waren er dus al gauw een poosje zoet en aangezien het weer niet echt meewerkte was dat prima.

Uiteindelijk naar ons volgende verblijf gereden aan Lake Louise. Vanaf de Highway is de route naar Lake Louise een lange enigszins hobbelige weg van 9 mile, maar langs fantastische meren. Links en rechts zijn de meren en elke keer opnieuw hoopten wij een Moos in het water te zien zitten.

Lake Louise hier in Alaska is niet te verwarren met Lake Louise in Canada. Heel anders dan daar. Helaas konden wij hier aan dit grote meer de bergen niet zien door het slechte weer. Onze kamer had een uitzicht over het hele meer van twee kanten in de kamer. Geweldig. De eigenaar vertelde dat wij de kamer hadden met het mooiste uitzicht. Opmerkelijk is echt dat hier in Alaska de meeste verblijven erg basic zijn, maar je begint eraan te wennen. De mensen zijn in elk geval super hartelijk.

De volgende dag zijn wij weer richting Chitina gereden, wij hoopten dit keer wat meer van de bergen te zien zonder al te veel wolken. De weg van Lake louise naar de Highway liet wel al zijn meren in alle pracht zien en wij waren dan ook flink aan het spotten naar wildlife.
Naast wildlife heb ik ook een fascinatie voor de mailboxen hier en op dit (in mijn beleving) onbewoonde stuk weg stond er een giga reeks mailboxen met aan het uiteinde wel een erg grote.
Uiteraard wilde ik een foto. Wanneer ik een foto maak van mailboxen, heb ik enigszins het gevoel dat ik iets doe dat niet mag, dat ik inbreuk pleeg op iemands privacy, vooral als er auto’s stoppen. En dat gebeurde ook nu…… Er stapte een man uit om zijn post te pakken en hij groette mij vriendelijk. “High there! Do you want to know the story about the doghouse?”
Hij bedoelde de grote mailbox en hij begon te vertellen dat deze was ontstaan nadat iemand een groot poststuk verwachtte en dus een grotere mailbox bouwde. Uiteindelijk legde de postbode ook de andere grote poststukken van de omringende bewoners erin met een briefje “I left yput post in het doghouse”. De naam was gegeven door de postbezorger en werd algemeen bekend. Zo volgde er nog een kort gesprek over de mailboxen in Amerika, de creativiteit die dan vaak gebruikt wordt en hoe dat in Holland gaat.

Bij het laatste grote meer zagen wij een grote vogel vliegen en cirkelen. Wij dachten allereerst aan de Bald Eagle of de Golden Eagle. Maar het bleek geen van beide. Onderweg naar Chitina toch nog even langs het bezoekerscentrum. Daar waren zij meteen laaiend enthousiast over de foto’s en zij pakten er meteen allerlei vogelboeken bij. Het was een vogel die soms voor een korte periode op een lange reis Alaska even aandoet voor een korte stop. Het was een Northern Goshawk.

Na deze stop naar Chitina gereden. Uiteraard gewoon heel erg bewolkt en weinig bergen. Maar opeens stopt John vlak voor Chitina en daar zwemt gewoon heerlijk een Moos in het water. Een vrouwtje weliswaar en zij was niet alleen, maar met nog een vrouwtje of het was haar jong (calf). In de regen foto’s gemaakt en de Moos at waterplanten en planten van de waterkant tot ze ons doorhad. Ze zijn erg schuw.
Onderweg terug nog even naar de highway richting Valdez gereden omdat deze route zo enorm mooi is. Wij hadden even wat zon en wat mooie vergezichten. Niet lang…. Maar toch…
Alweer een laatste nacht in Lake Louise en nog geen bergen bij het meer gezien. Ze zijn gekidnapt door de zware bewolking.