There she blows!! (Seward)

Seward (22 juli)
De avond voor vertrek uit Homer een fijn en leuk gesprek met de eigenaresse van ons B&B. Het is een echtpaar dat eerst als 27 jarigen vanuit China met het oog op de toekomst geemigreerd was naar New York. Het jachtige leven daar wilden zij niet meer. Hoog opgeleide mensen met een goede baan, besloten nu hun kinderen studeerden om de boel te verkopen, te stoppen met werken en naar Alaska te gaan. Naar rust en ruimte… Wat knap! Hij gaat vissen met gasten en zij runt de B&B. Een erg leuk stel en een leuk gesprek.

De volgende ochtend stonden er kraanvogels in de tuin en was er een jong stel aan tafel bij het ontbijt, een koppel uit Hawaii en hij is muzikant. Wederom een geanimeerd gesprek en dus vertrokken wij veel te laat. Iets wat onze kinderen vast zullen herkennen.

Vanuit Homer is het bijna 4 uur rijden naar Seward. Onderweg wilden wij nog stoppen bij de Exit Glacier nu deze nog te zien is. Deze Glacier is enorm aan het smelten en heeft niet meer de grootte van 8 jaar geleden en al helemaal niet meer van 20 jaar geleden. Eens kon je hem aanraken en erbij staan, dat kan nu niet meer. Het was een mooie wandeling er naar toe waarbij hier en daar geklauterd moest worden. Ik bleef nu overeind staan, geen valpartijen. Het was een mooie wandeling met een prachtig uitzicht op de Glacier.

Het B&B dat nu volgde was een enorm verschil met waar wij vandaan kwamen. De eigenaresse was eerst verbaasd toen wij aanbelden, ze leek enigszins verward. Ik schrok mij naar want alles blijkt vol te zitten overal. Uiteindelijk had ze door dat wij de gasten waren en toen kwam het commando “schoenen uit” …de vriendelijkheid leek ver te zoeken, maar ook de levensvreugde van deze vrouw. Dat was wennen.

Het is alweer 23 juli Vandaag begon het hier bewolkt en koud en aangezien wij zouden gaan varen besloten wij om maar ‘laagjes’ aan te trekken. Dat bleek een goed plan. Eerst nog even een rit naar de Exit Glacier terug omdat wij tijd over hadden en omdat wij nog even het informatiecentrum in wilden. Ik zei voor de grap dat wij moesten oppassen voor een Moos nu het zo regende. Wij waren nog niet koud 5 minuten onderweg en ik riep “Moos!” John geloofde mij niet, maar het was maar goed dat hij afremde, want een botsing met een Moos wil je niet. Gelukkig mijn mobiel bij de hand en meteen met raam open een plaatje kunnen schieten.. Geweldig. Daar was hij dan onze Moos. Een vrouwtje, nu nog een mannetje…..

In het bezoekerscentrum nog veel informatie nagelezen en ‘ervaren’ met uitleg over de vorming van Glaciers en het feit dat zij steeds verder terug verdwijnen. Er waren drie fases in het centrum op grote platen neergezet en daarop zag je heel duidelijk het verschil door de jaren.
Terug zijn wij gelijk door gegaan naar de boot van Major Marine Tours. Vandaag zou het een tocht zijn van 3,5 uur op zoek naar sea wildlife.
Wat zonde dat het vandaag zo miezerde en mistig was. Maar dat was niet alles….de oceaan was ook flink onrustig. Er werden heel wat mensen ziek aan boord…

Meteen net de haven uit zagen wij twee bald eagles. Een mannetje en een vrouwtje. De kapitein legde uit dat het mannetje duidelijk groter is en dat het koppels zijn voor het leven. Mooi om te zien. Wat een karakteristieke koppen, ik vind het geweldige vogels! Op het moment dat de kapitein ons de Horned Puffins en Tufted Puffins (klinkt als lekkere koekejs) wilde laten zien op het water werd er een Humpbackwhale gespot. Geweldig wij hebben zeker 15 minuten naar deze gigant kunnen kijken. Elke keer opnieuw dook hij onder water. De Puffins zwommen er ook vrolijk rond. Wat een leuke vogels zijn dat toch.
Eenmaal verder kwamen wij ook nog de rots met de sea lions tegen. Het waren de oudere zeeleeuwen die daar op die rots liggen legde de kapitein uit. Uiteraard zag ik opeens op ‘drie uur’ in de oceaan een walvis. Er was ons gevraagd om mee te spotten. Ik meteen naar buiten om driftig foto’s te maken. John zou het even vertellen aan een crewmember…. Je voelt hem al komen…. Het was een grote rots onder de waterlijn…sta je daar met je camera enthousiast te doen…

Bij de rots met zeeleeuwen ook nog kennisgemaakt met de Oystercatcher (een zwarte vogel met rode bek). De omgeving waar wij door voeren is prachtig! Wij hebben door Fjorden gevaren (Kenai Fjords NP) die meters verder lopen onder water. Direct langs de kust van een Fjord is het meters diep. Gek genoeg maakte het niet uit dat het zachtjes regende en dat het kouder was dan gisteren. Als je naar zo’n walvis kijkt of een zich wassende zee-otter dan voel je dat niet meer en dan blijf je kijken. De drie en een half uur vlogen voorbij. De mensen die ziek waren geworden door de golven hebben er weinig van meegekregen, erg sneu. Morgen een hele dag op zee.

ps de kaart hieronder klopt niet en de website werkt niet mee...wij zitten in Seward Alaska!!