Schiereiland Analipsi een kilometertje of 16.....

Donderdag 14 juli Schiereiland Analipsi

Een dag naar het schiereiland Analipsi onder de hoofdstad Kerkyra (Corfu stad)
We hadden de auto eigenlijk iets te ver van het schiereiland geparkeerd omdat wij dachten dat lopen wij wel….. dachten wij. Later bleek dat 16 km met deze temperatuur >35 gr toch echt tot een zonnesteek kan lijden. Niet echt slim aangepakt.
Allereerst gestart bij de baai van Garitsa, hier staat een echte oude griekse molen aan de rand van de baai en John had hier al eerder zijn oog op laten vallen. Bij deze molen loopt een oude kademuur de zee in met op het uiteinde een kleine vuurtoren. Ongelooflijk zoals deze plek door de bewoners van de oude stad massaal gebruikt wordt ter verkoeling in zee. Er zijn geen stranden, alleen een kade muur, de pier en wat stenen blokken. Toch, alles wordt gebruikt om op te zonnen. Wij vielen gewoon op in onze kleren en ik voelde mij ook echt een buitenstaander en moest er ook vreselijk om lachen omdat het tafereel te bizar was voor woorden.
Vandaar onze wandeling gestart, omhoog de Analipsi heuvel op dit schiereiland. We liepen langs opgravingen op een stuk archeologische site. Delen van een grote tempel en overblijfselen van een aquaduct zijn er blootgelegd. Eens kon dit bezichtigd worden maar nu alleen vanachter hekken. De loopplanken langs de opgravingen bleken zelf ook aan vervanging toe en van een ver verleden. Het had niet veilig geweest om er overheen te lopen.
Wij hebben nog een kleine monasterie bezocht die wij onderweg tegenkwamen. Heel vriendelijk werden wij welkom geheten.
Na een kilometer of 5 kwamen wij uit op de punt van het schiereiland en dan zie je een aantal dingen tegelijk…. De lagune, de startbaan van de luchthaven, de kleine witte Victoriaanse monasterie op een piepklein eilandje (recht tegen over de startbaan), een verbindingsbrug vlak voor de startbaan naar het vaste land die uitkomt bij Perama en nog een klein eilandje ‘Pontikonissi’… Dat moet je even verwerken en overal wil je foto’s van maken.
Wat doe je dan….?
Eerst koffie op een terrasje er tegenover en alles rustig bekijken.
Wat een bijzonder plekje. Kerkjes uit vervlogen tijden en overvliegende vliegtuigen van hedendaags. Eilandjes en verbindingen. Ook vliegtuigen verbinden naar andere gebieden. Het paste gewoon allemaal bij elkaar…. En wat een mooie natuur er omheen.
Na de koffie (tijdens de koffie wat vliegtuigen gespot) zijn wij naar het kleine kapelletje gelopen, de Panagia- Vlachernon- kerk. Het is erg klein, ook erbinnen, maar idyllisch.
Vervolgens naar de verbindingsbrug gelopen en deze opgelopen tot het punt waarop de vliegtuigen over komen. In het water staan markeringslampen die de vliegtuigen de baan op leiden. Wat geweldig om ze zo binnen te zien komen! En wat een herrie op het moment dat ze boven je hoofd vliegen. Een Engels jongetje dook weg en zei wild enthousiast tegen zijn ouders “great!! It was scarry”
Ik kon alleen maar uitbrengen ‘Wauw’ en dook ook als reflex naar beneden. Dit is echt gaaf!
Wij zijn toen op een terras boven gaan zitten bij het ultieme uitkijkpunt. Het heet ook Kanoni en het verwijst naar een kanon dat daar staat. Daar was door de Franse Democraten in 1798 een schutterseenheid opgesteld.
Vanaf dit punt overzie je alles nogmaals in 1 keer van bovenaf. Geweldig! En de vliegtuigen zie je opstijgen en landen vanaf die ene korte baan…
Vervolgens zijn we naar het midden van de Akalipsi heuvel gelopen waar ooit in het antieke Corfu de Acropolis was. In het midden van het grote domein omgeven door hekken staat een paleis dat dateert uit 1824, het heeft verschillende eigenaren gekend. Helaas is het aan de buitenkant redelijk aan het vervallen. In 1921 werd hier de graaf van Edinbourough geboren, Philips III. Op het grote terrein vind je eeuwenoude olijfbomen en ook de ruines van de Hera tempel en van de basiliek van Paleopoli.

Na al deze indrukken konden wij ons nog net naar de auto begeven.